Vraag & antwoord

Wat voor kind was jij?

Een maker. Tekeningen, strips, boomhutten, toneeltjes, een klaskrantje, muziek,… Alleen, met één van mijn broers of met vrienden. Altijd een nieuw plan waar ik me ten volle op stortte. Veel is er niet veranderd.

Wat zijn jouw mooiste herinneringen en vind je die terug in je werk?

De bossen van Cugnon (Ardennen). Mijn grootouders hadden er een huisje, in the middle of nowhere. Bomen en bossen zijn heel aanwezig in mijn tekeningen. In ‘Zullen we een bos beginnen’ (hoe kan dat ook anders?), ‘Niemand en ik’, ‘De reus van Teus’ en recent in ‘De Blauwen tegen de Rooien’. Als ik rust zoek, dan zoek ik bomen op.

De onnozeligheden, toneeltjes en verkleedpartijen met mijn broers, neven en nichten. Op elk familiefeest moest er onnozel gedaan worden. Dat doe ik nog steeds, al probeer ik het op het gepaste moment te doen. Mijn werk zit boordevol humor, expressie, groteske en absurde elementen, dus je hoeft niet ver te zoeken.

Mijn lagere schooltijd. Ik zat op een piepklein schooltje in Overpelt-Fabriek. Het was een aftands gebouw met een speelplaats waarvan de ondergrond uit zwart zinkafval bestond (handig, want daar kwam geen onkruid doorheen). Dat klinkt verre van ideaal, maar net de kleinschaligheid van die school maakte dat ik me er kind aan huis voelde.
Thuis heerste er altijd een gezellige drukte. Natuurlijk idealiseer je dat achteraf, maar het gevoel dat je er aan overhoudt liegt nooit. Die geborgenheid vind je terug in mijn tekeningen. Personages die het gezellig maken, samen spelen, samenwerken,…

En verder zijn er nog zoveel andere indrukken en herinneringen die in je werk kruipen. Meestal gebeurt dat onbewust.

Wat probeer je als je een boek maakt?

Ik laat me leiden door het verhaal. Ik pas mijn manier van werken of techniek aan in functie van de toon en de sfeer. Daardoor ziet elk boek er verschillend uit.

Ik maak geen boeken voor de mooie plaatjes. Uiteraard hou ik van mooie dingen, maar ik geloof dat schoonheid alleen kan bestaan als er iets tegenover staat, iets dat grilliger, onaf of zelfs lelijk is. Ik hou niet van hermetische esthetiek.

Ik wil dat je gelooft wat ik teken of vertel. Dat je in het verhaal zit, en vergeet dat je naar een tekening kijkt. Om dat te bereiken moet ik ervoor zorgen dat alles er vanzelfsprekend uitziet. Het is hard werken om dat te bereiken. Maar het is fantastisch als dat (een beetje) lukt!

Verder hoop ik natuurlijk dat mijn werk iets teweeg brengt bij jou, de lezer: dat je fantasie op hol slaat, dat je zin krijgt om zelf iets te maken. Ik denk dat als ik speel, mij amuseer, de lezer dat plezier voelt en overneemt. Al klinkt dat alsof boeken maken enkel spelen is, en dat is te rooskleurig. Soms is het zwoegen en vloeken.

Ik hoor vaak dat mijn tekeningen aanstekelijk werken, dus op dat vlak zit het wel snor. Iemand stuurde me onlangs foto’s van een Suzie-verhaal dat hij zelf met zijn dochtertje had bedacht en gemaakt. Dat is voor mij het allergrootste compliment!

Wat is het leukste onderdeel van boeken maken?

Het begin & het einde. Het begin, omdat je alle richtingen uit kan. Tegelijk ben ik dan onrustig omdat ik snel wil weten welke richting het wordt. Dan is het vechten tegen mijn eigen ongeduld.
Het leukste vind ik het bedenken van de personages. Daar steek ik veel tijd in. Pas als ik mijn personages helemaal ken mogen ze in het boek.

Het einde vind ik ook heel leuk, omdat ik dan precies weet hoe het moet. Dan ben ik niet te stoppen. Meestal voelt het als een ‘zwart gat’ als alles klaar is. Dat vond ik vroeger moeilijk, maar ik kan er steeds beter mee om. Ik weet dat ik dan rustig aan mag doen. Je kan niet de hele tijd diep duiken, snorkelen is ook wel eens fijn.

Wat is een minder fijn onderdeel van boeken maken?

Het midden. Hopeloos vast zitten en niet weten hoe je eruit raakt.
Contracten nalezen. De boekhouding. Mailtjes die zich opdringen terwijl je helemaal in een project zit.

Wie bewonder jij en waarom?

Ik bewonder mensen die me met een andere bril naar dingen laten kijken, in alle mogelijke disciplines, om allerlei verschillende redenen. Het zijn altijd mensen die zich ‘smijten’. Een aantal voorbeelden, in onbepaalde volgorde, behalve de eerste: Merel, Wolf Erlbruch, Peter De Graef, Maynard James Keenan, Kitty Crowther, Arcade Fire, Studio Orka, Hugo Matthysen, Benjamin Chaud, Erlend Oye, Leon Spilliaert, Monthy Python, Raymond Van Het Groenewoud, Ilja Leonard Pfeiffer, Nick Cave, Jaap Robben, José Gonzalez, Neo Rauch, Lorenzo Mattotti, Tom Waits, Flying Horseman, Oliver Jeffers, the Beatles, Michaël Borremans, Jeroen Brouwers, Les Claypool, Randall Caesar, Elvis Peeters, Thé Lau, Brecht Evens, Morphine, Spinvis, Yorgos Lanthimos, Wes Anderson, Jetse Batelaan,…

Waar ga jij van dansen, letterlijk en figuurlijk?

Funk, in al haar hoedanigheden (funk hoeft niet per sé in muziek te zitten). Goed gemaakte dingen: boeken, muziek, theater, films, maar ook mooi ontworpen (gebruiks-)voorwerpen (die ook nog eens goed functioneren!)… Gepassioneerde mensen. Mooie vrouwen - zoals mijn vrouw. Mijn zoon. Mijn familie. Humor. Mooi weer (maar niet té warm. Meer dan dertig graden is erover). Verse pizza. Ijsjes. Chocolademousse. Mijn Martin Nylon en Gibson SG (dat zijn gitaren). Aardbeien van onze aardbeienboer. Kersen, mango en ananas (ik weet het, dat mag niet van meneer Kyoto). Komkommer. Frankrijk. Speciale biertjes. Fietsvakantie. Basketballen,… En natuurlijk dans ik heel graag met mijn potloden en penselen!

Wat kan jou op de kast jagen?

Hopeloos vast zitten. Maar daar heb ik het al over gehad ;-) Slecht gemaakte dingen of spullen die niet goed bedacht zijn en te snel stuk gaan.
Onderschatten. Het onderschatten van kinderen. Het onderschatten van kinderboeken. Het onderschatten van kinderboekenmakers.
Iemand die zegt dat ik van mijn hobby mijn beroep heb kunnen maken.
Taalfauten.
Voorzichtig voetbal.

Waarmee kan jij mensen op de kast jagen?

Te kritisch zijn. Mijn ongeduld. Als ik me weer eens op één ding stort en de rest vergeet. Neuriën. Mijn warhoofd, als er teveel ideeën in zitten.

Mooie spreuk om af te sluiten?

‘Gras groeit niet door eraan te trekken’