Suzie Ruzie en de stinkvinger
Suzie Ruzie is een eigenzinnig meisje met eindeloos veel energie en fantasie. Net als elke peuter maakt ze elke dag weer van alles mee. Zo kent ze een leuk spel: ‘Raad eens wat je ruikt’. Suzie doet een blinddoek om en haar beste vriend Hond laat haar lekkere dingen ruiken. Maar als Suzie aan de beurt is, krijgt Hond ineens een stinkvinger onder zijn neus… Waar o waar stinkt Suzies vinger naar?
De boeken over Suzie Ruzie vormen een hartveroverende serie prentenboeken over een gedenkwaardige peuter.
Verhaal: Benjamin Leroy & Jaap Robben - Illustraties: Benjamin Leroy - Tekst: Jaap Robben - Vormgeving: Kris Demey
Uitgegeven door Gottmer (NL) - ISBN 9789025761653 - 13,99€
Vertalingen: Denemarken, China
Bestel jouw exemplaar hier!
Recensies
“Ik heb volgens mij het verhaal al zeker 20x voorgelezen, maar de kleine dame krijgt er maar geen genoeg van. En om eerlijk te bekennen, vind ik de verhaaltjes ook wel erg leuk. ”
“Dit knotsgekke verhaaltje op een fijn rijm laat voor het grootste deel Suzie zelf aan het woord. Dat zorgt ervoor dat het verhaaltje vlot voorleest en tof is om naar te luisteren. Bovendien druipt de deugnieterij er af en merk je dat Suzie lekker toch slimmer is dan Hond. Het is ook mooi geïllustreerd. De prenten zijn grappig en leuk om naar te kijken. ”
Over dit boek
‘Suzie Ruzie en de stinkvinger’ is een van onze eerste Suzie-ideeën. Het is een heel eenvoudig stapelverhaaltje over een heel ongewoon onderwerp. Onder volwassenen bestaan er heel wat taboes, die voor een kind geen taboe zijn. Bloot zijn, in je neus peuteren, naar je piemel kijken, aan stinkvingers ruiken… Voor een kind is het heel gewoon. En toch leren volwassenen je al snel dat iets taboe is. Niet voor Suzie natuurlijk!
Daarmee houdt onze rosse heldin volwassenen een spiegel voor. Want hoe gek zijn die taboes eigenlijk? Waarom moet je je over dingen schamen die heel natuurlijk zijn?
Er wordt ons vaak gevraagd waar Suzies mama of papa in hemelsnaam zijn, als ze de zoveelste ravage aanricht? Suzies mama is altijd weg. Aan het werk, bezig in een andere kamer, naar de winkel. Een papa is er niet. Zoals het in de werkelijkheid wel eens gaat. Een mama of papa zou Suzie alleen maar met de vinger kunnen wijzen, en dat zou de verhalen een pak saaier maken…
Uit de aanbiedingsfolder waarin de eerste twee Suzies werden aangekondigd
Gelukkig komt Opa altijd oppassen. We introduceren hem in dit boek. Suzie is dol op hem, ook al valt hij overal in slaap. Opa is nog altijd één van mijn favoriete personages om te tekenen, met zijn lieve ogen en zijn grote snurkneus. Ook Hond en Buurman Boos teken ik heel graag!
‘Suzie Ruzie en de stinkvinger’, en ‘Suzie Ruzie en het schaartje’ maakten we tegelijk. De twee boeken werden samen uitgegeven, en Gottmer maakte er een mooi houten opzetstuk bij. Zo werd Suzie met een knal gelanceerd!
Wist je dat?
We i.v.m. de cover van ‘Suzie Ruzie en de stinkvinger’ hele grappige discussies hadden over hoe je precies aan een stinkvinger ruikt? (hou je de vinger verticaal onder je neus? Hou je je vinger op afstand?) Ik vind het fantastisch dat dat soort gesprekken deel van mijn beroep zijn.
Er naar aanleiding van dit boek heel wat foto’s gedeeld werden op sociale media van bekende mensen die aan een (stink)vinger ruiken? Zelfs de nederlandse koning Willem Alexander deed mee!