Zullen we een bos beginnen?
In Zullen we een bos beginnen? staat het avontuur, het ontdekken van de eigen wereld en de wereld daarbuiten centraal. Kleine observaties, grote gedachten, vreemde invallen en ongewone associaties maken dat de gedichten de fantasie prikkelen. De illustraties van Benjamin Leroy voegen een humoristisch commentaar toe.
Het bos is weer opengesteld en gegroeid: nu als groter prentenboek in een frisser jasje.
Gedichten uit deze bundel doken op in bloemlezingen, op posters en rouwkaarten, en er werd een theatervoorstelling omheen gemaakt.
Gedichten: Jaap Robben - Illustraties: Benjamin Leroy
Uitgegeven door De Geus (NL) - ISBN 9789044542837 - 17,50€
Bestel jouw exemplaar van de vernieuwde uitgave hier!
Recensies
“Robben houdt het leven van alledag verrassend tegen het licht, via taalspelletjes, milde humor en onverwachte observaties. Dat pleidooi wordt versterkt door de nu eens luchtige, dan weer ernstige tekeningen van Benjamin Leroy. Door de bundel heen dijen ze uit en groeien ze aan, als een aanwassend bos.”
“Door de bladzijden heen laat hij, in kleine kriebelige zwart-wittekeningen een heus bos uitgroeien, waarin steeds weer grappige figuurtjes of voorwerpen uit andere gedichten opduiken. Op die manier vult hij aan wat er niet staat en brengt hij een verrassende samenhang in de bundel. Samen maakten ze het gewone heel bijzonder.”
“Zonder opdringerig te zijn, vertellen Leroys tekeningen een eigen verhaal en verlenen zo een meerwaarde aan de bundel”
Over dit boek
Jaap Robben en ik ontmoetten elkaar via een datingsite voor auteurs en illustratoren.
Dat is toch het grapje dat we altijd maken als ons gevraagd wordt hoe we elkaar hebben leren kennen. In werkelijkheid had Jaap een verzameling gedichten geschreven en stelde uitgeverij De Geus voor om er een gedichtenbundel voor kinderen van te maken. Ze vroegen Jaap om een passende illustrator voor te stellen… En dat werd ik!
Een tijd later liep ik een cafeetje binnen in Breda (NL). Aan een tafel in de hoek zat een lange, magere jongen met een golfpetje. Daaronder twee knoepers van ogen en een krullend glimlachje. Van het gesprek herinner ik me vooral het bizarre gevoel dat het leek alsof we elkaar al lang kenden.
Jaap vertelde vol enthousiasme over zijn gedichten, dat hij ‘laagdravende literatuur’ maakte (in het licht van de twee schitterende romans die hij recent schreef klinkt dat nu belachelijk), en dat hij zijn eerste gedichtenbundel had gegeven bij zijn zelfverzonnen uitgeverij Steunzool.
Zijn gedichten hadden net door hun ‘kleinheid’ een grote indruk op mij gemaakt. Het zijn kleine lichtvoetige observaties met een kinderlijke, naïeve inslag. Maar daar doorheen klonk vooral een heel eigen stem.
Het bos kwam net op tijd. Ik had op dat moment een lange reeks informatieve boeken gemaakt, en ook al waren dat heel leuke opdrachten, nu voelde ik dat het tijd was voor iets anders.
De mogelijkheden waren beperkt (een gedichtenbundel is meestal geen verkoopssucces), dus het binnenwerk zou in zwart-wit gedrukt worden. Ik wou die beperking gebruiken - er iets krachtigs van maken. Het moest voelen als een schetsboek waaraan je zelf dingen kan toevoegen. Een boek waarin gekrast, geveegd, gearceerd, geknipt en geplakt mag worden.
Als vanzelf danste ik met potlood om de gedichten heen. Verhaallijntjes ontplooiden zich: een bos dat groeit doorheen de bundel, figuurtjes die rondzeulen met flessenpost, een verliefd hoofdpersonage die zich hier en daar toont…
Zo kreeg de bundel een heel eigen karakter. Dat bleef niet onopgemerkt. We werden met ‘Zullen we een bos beginnen’ genomineerd voor de ‘Gouden Uil Jeugdliteratuur’. Dat was op dat moment de grootste jeugdliteratuurprijs van de Lage Landen. Plotseling werden Jaap en ik geïnterviewd voor kranten en de radio, en stonden we op het ‘Schoon Verdiep’ in het Stadhuis van Antwerpen voor de uitreiking. Het stond als een paal boven water dat we de prijs niet zouden winnen, maar we hadden een heerlijke avond en het was het begin van een lange samenwerking. En nog belangrijker: het begin van een bijzondere vriendschap.
Onlangs werd ‘Zullen we een bos beginnen’ heruitgegeven door De Geus, in een mooi prentenboekformaat met een gloednieuwe kaft. Als je weet dat een boek gemiddeld zes weken in de winkel ligt, is het heel bijzonder dat ons bos na zoveel jaar nog steeds groeit!
Wist je dat?
De eerste uitgave van ‘Zullen we een bos beginnen’ een zakje met boomzaadjes bevatte? De lezers konden die zaadjes planten, en op een online kaart aanduiden waar de boom geplant was. Zo ontstond er, verspreid over Vlaanderen en Nederland, een nieuw bos! (hoe groot zouden de bomen ondertussen zijn?)
De boekpresentatie van ‘Zullen we een bos beginnen?’ in de Kinderboekwinkel van Nijmegen (NL) de directe aanleiding was voor onze prentenroman ‘De Zuurtjes’?
De gedichten en tekeningen uit ‘Zullen we een bos beginnen’ nog steeds gebruikt worden in bloemlezingen, op posters en kaarten? Zelfs na meer dan tien jaar blijven ze mensen ontroeren.