Blog #3: Leve de onnozelaars!
(Dit is een deel van de maandblog die ik in 2016 bijhield voor Iedereenleest.be)
Ik ben opgegroeid tussen vier broers, waarvan ik de op één na jongste ben. We zijn alle vijf héél verschillend. Waar vroeger een spelletje Monopoly garant stond voor een middag lang klinkende ruzie, kunnen nu politieke discussies de boel verhitten.
En nét dan, als het allemaal wat te bits wordt, gebeurt het: één van ons gooit er een ironische, absurde of hilarische opmerking tussen. Einde discussie en begin van een uur onnozeliteiten. Onze lijm: humor. Gevoed door Asterix, Hugo Matthyssen, Biebel, Buiten de zone, Monthy Python, Jan Eelen, Jeroom,…
Als ik dus, in één of andere bespreking van mijn boeken, lees dat mijn werk ‘grappig’ of ‘hilarisch’ is, weet ik waar dat vandaan komt. Hoop ik dat mijn tekeningen soms ook ‘lijm’ kunnen zijn voor iemand anders. En denk ik dat er veel plekken en mensen zijn die wat meer van die lijm zouden kunnen gebruiken.
Humor wordt altijd ondergewaardeerd. Kijk er de lijst Boekenleeuwen, – pauwen, gouden uilen, penselen en griffels maar eens op na. Hoofdzakelijk het zwaardere, ernstige werk. Dat verantwoordt zo lekker. Maar een goed gemaakt, grappig boek? Amper te vinden. En dat vind ik jammer. Want ik weet hoe goed en belangrijk humor kan zijn. Leve de onnozelaars!
PS: mijn tip: ‘Tot hier en niet verder’ van Isabel Minhós Martins en Bernardo P. Carvalho, uitgegeven bij Gottmer. Slim, grappig, onnozel en goed.
PPS: wat zijn jullie tips?